گلوشو گرفتم و گفتم میگی یا خفه ت کنم ؟ نگفت ! هیچی نگفت . هر شب تو این سلول لعنتی با خودم فکر می کنم که چی میشد اگه اسم اون لامصبو می گفت !؟ اونجوری اونا می رفتن پی زندگیشون و منم یه غلطی می کردم . ولی نگفت ، اسم اون لعنتی رو نگفت .
بهم می خندن . منم باهاشون می خندم . به خودم نه ، به خنده هاشون . به دل خوشی هاشون . منو دست می ندازن . منم باهاشون می خندم . به خودم نه ، به خنده هاشون . منو جدی نمی گیرن . منم باهاشون می خندم . به خودم نه ، به خنده هاشون . تو دعواهاشون قاطی نمی شم . تو کثافت کاری هاشون هم . هر روز می رم ملاقاتشون . به خنده هام می خندن . به خودم نه . منم باهاشون می خندم . به اونا نه به خودم .
روزهای خوبی نیست . اصلن . دیروز موتور ماشین سوخت . میگه من نفهمیدم چی شد و ماشین خاموش شد و چراغ روغن روشن شد . مهم نیست دیگه ، سوخت . نصف پولامو تو کازینو باختم . همیشه ده - دوازده روز مونده به آخر ماه ، پولا تموم میشه . انواع و اقسام پروژه ها ریخته رو سرم . انواع مریضی هام دارن خودشونو رو من تست می کنن . ولی وقتی می بینم خودم اینو نوشتم ، از رو دربایستی خودمم که شده سخت نمی گیرم .
تو اونقدر دور شدی که من خیالم هم بهت نمی رسه . تو اونقدر بالا رفتی که من با نردبون آرزو هم بهت نمی رسم . این چه کوفتیه که انقدر ازم دوری لامصب .
رفیق یه قند شیکن می خوام تا همه بغضامو بشکونم . چون دلم داره می ترکه . تو هم اگه خواستی می تونی بغضامو بزنی تو اشکامو بخوری . اشکِ عطری اونم عطر دوری .
خوش به حال اونایی که تو سرمای زمستون تو اتاقشون ، از گرما خوابشون نمی بره . خوش به حال اونایی که پدر و مادرشون زنده ن ولی بهشون پول تو جیبی نمیدن . خوش به حال اونایی که با دوستشون قهر می کنن و خودکشی می کنن ، با قرصایی خودکشی می کنن که ما واسه یه دونشون کلی عذاب می کشیم . خوش به حال اونایی که خیارشورا و گوجه های وسط ساندویچاشونو میندازن دور . خوش به حال اونایی که تهِ پیتزاشونو نمی خورن . خوش به حال اونایی که با ماشین باباشون تصادف می کنن . خوش به حال اونایی که گوشی موبایلشون دوربین نداره . حتا خوش به حال اونی که داره حرفای منو رو کاغذ می نویسه و خوش به حال تویی که می تونی بخونیش !
خودشو پاره کرده بود که " نوروز " یه سنت ایرانی و آریایی و خیلی خیلی قدمت داره . خیلی قبل تر از ورود اسلام به ایران . حالا کنار سفره هفت سینش " قرآن " گذاشته .