صادقانه بگم -جدایی نادر از سیمین- رو اونقدری که -درباره الی- رو دوست داشتم، نداشتم. شاید بخاطر اینکه یه جاهایی از سادگی و واقعیت دور شده بود. ولی بعضی سکانساش خیلی واقعیت ها رو خوب نشون میداد. دو جای فیلم منو خیلی تکون داد، یکی اونجایی که اومد و دید پدرش از تخت افتاده رو زمین و تلاشی که بعدش کرد و بلندش کرد گذاشت رو تخت و یکی دیگه ام اونجا که داشت پدرش رو حموم میکرد. شاید چون این دو وضعیت رو خودم داشتم انقدر تاثیر گذاشت روم. بعضی سکانس های دادگاه هم برام یادآور روزایی بود که گذروندم . و از خونسردی ظاهری که بازیگر نقش اول مرد داشت خیلی خوشم اومد واسه اینکه می تونستم بفهمم که خونسرد نگه داشتن ظاهر چقدر میتونه سخت باشه. بازیگر نقش دوم مرد عـالی بود به نظرم. بازیگر نقش اول زن هم دوست داشتم خیلی سرد، بی احساس و قاطع (در ظاهر)، چرا در ظاهر ! برای اینکه من فکر کردم هنوزم حاضر تا یه جاهایی کوتاه بیاد اما هدفش رو فراموش نمیکنه. خیلی بیشتر از اینا میشه حرف زد راجع به این فیلم و هم حوصله میخواد هم تخصص که جفتشم ندارم. فقط خواستم از فیلمی که لذت بردم ازش برای شما بگم.
فیلم پیشنهادی : (Rain Man (1988-Hollywood
کارم شده دیدن فیلمایی که همیشه قهرمان داستان به طرف میرسه و یه لب خیلی عاشقانه هم از هم میگیرن ! نمی فهمم چرا چیزی حدود ۸۰٪ فیلما (بخصوص هالیوودی) باید خوب تموم بشه ! از یه کی شنیدم که تو هالیوود هم یه چیزایی مثل ارشاد دارن که توی ساختن فیلم چندتا نکته رو چک می کنن اول اینکه تو همه ی فیلمای هالیوودی که کمپانی های معروف کله گنده می سازن باید حتا اگر شده برای یک لحظه پرچم آمریکا نشون داده بشه حالا به هر بهانه یی و مورد دیگه اینکه اکثر فیلما باید خوب تموم بشه یا به قول خودشون "Happy ending" بخاطر آثار منفی که میتونه رو جامعه بذاره. نمی تونم بگم این دوتا مورد خوبن یا بد. ولی منی که خیلی فیلم می بینم بعضی وقتا خسته کننده میشه که همه ی فیلما خوب تموم میشن . چون در واقعیت دقیقا عکس این قضیه صادقه.
امروز چهارمین فیلم رو در عرض سه ساعت نصفه ول کردم . حتا تو بعضی از داستانای واقعی که از روش فیلم می سازن هم تحریف میشه و آخرشون خوب تموم میشه . در اینکه هالیوود تبدیل شده به یه جور وسیله برای جابجا شدن مبلغ های کلان شکی نیست ولی همین هالیوود فیلمای درست حسابی کم نداشته، البته به لطف کارگردانا و سناریوهای فوق العاده و باقی عوامل مثل بازیگر و تجهیزات و غیره ؛ ولی هرچی که هست چه خوب چه بد چه پوچ و بی محتوا چه غنی و پر محتوا، خالق بیشترین و بهترین فیلمای دنیا بوده و هست . از نظر من .
شاید بعضی ها در ظاهر بگن که هالیوود رو قبول ندارن و چه می دونم اسم چندتا غول سینما مثل برگمن ، کیشلوفسکی ، کوبریک و ... فقط یاد گرفته باشن و نهایتا چندتا از کاراشون دیده باشن . ولی قبول کنیم هر دوره یی یه سبک و سیاق خاصی رو دنبال میکنه و ساختن فیلم هایی که برای همه دوره یی باشن خیلی سخته که هالیوود از این دست محصولات بیشتر از بقیه داشته . هرچند رکورد بدترین محصولات هم فکر کنم همین هالیوود داره . (البته فکر کنم سینمای امروز ایران داره به سرعت ازش سبقت میگیره اگه سالی یکی دوتا ترمز مثل "جدایی نادر از سیمین" نداشته باشه)
از این به بعد یه موضوع بندی جدید اضافه کردم. شاید یه کم بی ربط به وبلاگم باشه ولی چرا که نه.
فیلم پیشنهادی : Mr.Nice